بنای پایه های کعبه توسط حضرت ابراهیم علیه السلام

بنا به روايات متعدد كعبه معظمه نخستين مكان پرستش خدا در آغاز سكونت انسان در زمين توسط حضرت آدم علیه‌السلام بنا گرديد. ولي پس از 2242 سال از هبوط آدم علیه‌السلام و در عصر حضرت نوح علیه‌السلام كه طوفان سراسر جهان را فراگرفت و تمام نقاط زمين به زير آب فرو رفت، گرچه خانه خدا كعبه به زير آب نرفت و غرق نشد و بدين جهت به "بيت العتيق" ناميده شد، وليكن آسيب‌هاي فراواني به ساختمان آن وارد گرديد و پس از طوفان به صورت تل سرخي درآمد و مردم از آن مكان، حوائج مي‌خواستند و قرباني مي‌كردند.

اما هنگامي كه حضرت ابراهیم علیه‌السلام، همسرش هاجر و كودك خردسالش اسماعيل علیه‌السلام را به امر پروردگار متعال از سرزمين شام به مكه معظمه هجرت داد و در آن ساكن گردانيد، اين مكان به تدريج رونق يافت و حضرت ابراهيم علیه‌السلام از جانب خداي سبحان، مأموريت يافت كه كعبه را تجديد بنا كند.

آن حضرت با همكاري و همياري فرزندش حضرت اسماعیل علیه‌السلام و ارشاد و راهنمايي جبرئيل علیه‌السلام در پنجم ذي القعده سال 3429 هبوط آدم علیه‌السلام چيدن ديوار كعبه را آغاز كرد و در بيست و هفتم ذي القعده آن را به پايان رسانيد و سپس حجرالاسود را كه از سنگ‌هاي بهشتي است بر ديواره آن نصب كرد.

ابراهيم علیه‌السلام نخستين كسي بود كه خانه خدا را طواف كرد و در آن به عبادت پرداخت و از خداي سبحان، درخواست قبولي اعمالش را نمود. قرآن کریم به اين داستان اشاره كرد و فرمود: «وَ اِذْ يَرْفَعُ اِبْراهيمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَ اِسماعيلَ رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنّا، اِنَّكَ اَنتَ السَّميعُ الْعَليمُ».

از آن پس خانه خدا، مقدس‌ترين محل عبادت موحدان قرار گرفت و روز به روز بر شوكت و عظمت آن افزون گرديد.

پانویس

منابع

موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام

منابع بیشتر:

وقايع الايام شيخ عباس قمی، 5 ذی القعده.